ৰংঘৰ

-
        শিৱসাগৰ চহৰৰ পৰা মাত্ৰ ৩ কিলোমিটাৰ মান আঁতৰত এই গৃহটো অৱস্থিত। ইয়াৰ পৰাই এসময়ত ৰাজ-পৰিয়াল আৰু বিশিষ্ট ৰাজবিষয়াসকলে বিশেষকৈ ৰঙালী বিহুৰ সময়ত অনুষ্ঠিত হোৱা ম'হ যুঁজ, শেন যুঁজকে প্ৰমুখ্য কৰি অন্যান্য বিনোদনমূলক কাৰ্যসূচী উপভোগ কৰিছিল। ৰংঘৰ এছিয়াৰ প্ৰথমটো পেভিলিয়ন হিচাপে প্ৰখ্যাত।ৰংঘৰ আহোম সাম্ৰাজ্যৰ অন্যতম ৰাজধানী ৰংপুৰৰ ৰূপহী পথাৰত ১৭৪৬ চনত স্বৰ্গদেও প্ৰমত্ত সিংহৰ ৰাজত্ব কালত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
      ৰংঘৰৰ নিৰ্মাণ-শৈলীত ইচলামিক স্থাপত্যৰ প্ৰভাৱ পৰিছে। ইয়াৰ কেন্দ্ৰীয় গাঁথনি চতুৰ্ভূজ আকৃতিৰ। দুই মূৰ আগবঢ়াই ট্ৰেপেজিয়ামৰ আকৃতি দিয়া হৈছে। সামগ্ৰিক ভাৱে ৰংঘৰৰ গাঁঠনিয়ে এটা অষ্টভূজৰ ৰূপ লৈছে। ৰংঘৰৰ চাল অৰ্দ্ধ-বৃত্তাকৃতিৰ, এটা ওভতাই থোৱা দীঘলীয়া আকৃতিৰ বাতিৰ দৰে। কিছুমান বৃহদাকৃতিৰ স্তম্ভ আৰু ধেনুভেৰীয়া গাঁঠনিয়ে চালখনক ধৰি ৰাখিছে। চূড়াত নিৰ্মাণ কৰা মগৰমুখী নাওৰ আকৃতিয়ে ৰংঘৰৰ সৌন্দৰ্যক বিশেষ মাত্ৰা প্ৰদান কৰিছে। পোৰা ইটাৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰংঘৰত কোনো ধাতুৰ ব্যৱহাৰ কৰা হোৱা নাই। ইটা জোৰা লগাবলৈ মাটিমাহ, হাঁহকণী, বৰা চাউল আদি সামগ্ৰীৰে কৰাল তৈয়াৰ কৰা হৈছিল।

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

-
আহোম বিবাহ পদ্ধতি আৰু চকলঙ্ নাং দীপালী গগৈ চকলং আহোম সকলৰ বিবাহ পদ্ধতি। ই তাই ভাষাৰ শব্দ। আহোম সকলে নিজৰ সুকীয়া ভাষা-ধৰ্ম-সংস্কৃতি বহু পৰিমানে এৰি পেলালেও কিন্তু এই বিবাহ  পদ্ধতিটো এৰিব নোৱাৰিলে। “নৰকৰ কন্যা উদ্ধাৰিলে শুচি” বুলি অনা আহোমৰ ছোৱালীও আহোম সকলে চকলং পদ্ধতিৰে অনা উদাহৰণ বুৰঞ্জীত অলেখ আছে। স্বৰ্গদেও ৰাজেশ্বৰ সিংহই মণিপুৰৰ ৰাজকুমাৰী কুৰঙ্গনয়নীক এনেদৰে বিয়া কৰাই আনিছিল। “চকলং”  বিবাহ পদ্ধতি পোন প্ৰথমে আহোমৰ দোৱতা লেংদনে অক কাই মহুং দেৱতা ৰজাৰ জোষ্ঠা কন্যা নাং হুন ফাক বিয়া কৰোতেই আৰম্ভ হ’ল আৰু তাৰ পিছৰ পৰাই অ তাই মানুহৰ মাজত প্ৰচলিত হৈ আহিছে। তাই আহোমৰ লাই-লিত নাং হুন ফা নামৰ পুথিখনিত ইয়াৰ বিষয়ে লিখা আছে। লংদনে অক-কাই মহুঙৰ কন্যাক বিয়া কৰাম বুলি সুন্দৰ ৰঙা ফুলাম গামোছাৰে “চকলি ভাৰ” বা “ সোধনি ভাৰ” আগবঢ়ায়। লেংদনে ম-লাও খ্ৰিৰ নেতৃত্বত কইনাৰ মাক-দেউতাক আৰু জ্যেষ্ঠজনলৈ পঠিওৱা এই ভাৰখন অক কাই ম হুং ৰজাই সাদৰেৰে গ্ৰহন কৰে। আৰু তেতিয়াই মলাও খ্ৰিয়ে লেংদনৰ হৈ এইদৰে তাই ভাষাতে কয় “লেংদন মৌং ফি নাং ৰুখাম লিত তি ব-ই ফা নু ৰু লেংদন মাউ ছেং ৰেং খাম মুং ফি মুং বাণ নাং ফুং মি হা...
Read more
-
তাই-আহোম ভাষা আৰু সাহিত্যৰ এটি ৰূপৰেখা… ড° যোগেন্দ্ৰ নাথ ফুকন খাম নাম (পাতনি) খ্ৰীষ্ট্ৰীয় ত্ৰয়োদশ শতিকাৰ ৰঙালী পুৱাতে ব্ৰক্ষ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ ম্যুং পা কাম ৰাজ্যলৈ অভিযান আৰম্ভ কৰা চাওলুং চ্যুকাফা আৰু তেওঁৰ অনুগামীসকল আছিল ম্যুং মাও দেশৰ লোক। তেওঁলোক এক গোষ্ঠীয় যি সকল লোক, এতিয়া ম্যুং মাও অঞ্চলত বাস কৰি আছে, তেওঁলোকক সাধাৰণভাৱে ‘তাই’ বুলি পৰিচয় দিয়া হয় যদিও আঞ্চলিক পৰিচয় দিওঁতে ‘তাও-মাও’ বুলি কোৱা হয়। তাও-মাও মানে মাও দেশৰ তাই লোক। চান-পিন্-য়িন্ পদ্ধতিৰে লিখিলে ‘তাই’ শব্দটো ‘দাই’ হৈ পৰে। সেয়েহে চীনা(হান)সকলে ‘দাই’ বুলি লিখে। কিন্ত তাই সকলে ‘দাই’ বুলি নকয়, তাই বুলিহে কয়। ম্যু মাও অঞ্চলটো চীনা য়ুনান প্ৰদেশৰ দক্ষিণ-পশ্চিমত অৱস্থিত। বৰ্তমান চীনা চৰকাৰে ম্যুং মাও অঞ্চলটো সামৰি  Dehong Dai-Singpho Autonomous Prefecture নামেৰে এটা প্ৰশাসনীয় গোটৰ নাম দিছে Prefecture ৰ ৰাজধানী Mangshi ।Mangshi চহৰখন Burma Road(stilwel Road)ৰ কাষত। মাংশি চহৰৰ পৰা ম্যুংমাওলৈ দুঘন্টামানৰ বাট। ম্যুংমাও  এখন ৰমৰমীয়া চীনা (হান) সকলে ইয়াক(Ruli) বোলে।এই চহৰৰ বাৰ্মাৰ একেবাৰে একেবাৰে গাত লগা, নাম্-মাও নৈ...
Read more

পিয়লি ফুকন

-
শ্বহিদ পিয়লি ফুকন অসম মাতৃক বৃটিছৰ কবলৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ পোন প্ৰথম যি সকল পুৰুষে যত্ন কৰিছিল সেই সকলৰ ভিতৰত পিয়লি ফুকনো নাম লেখত লবলগিযা। তোওঁক বৃটিছ বগা বঙ্গালে ধৰি ফাঁচী দিলে। তেওঁ দেশৰ প্ৰাণ এৰি শ্বহীদ হ’ল। কিয়নো দেশৰ কাৰণে প্ৰাণ ত্যাগ কৰা জনক শ্বহীদ বুলি কোৱা হয়। পিয়লি চালোকা আছিল। তেওঁ লেঙেৰা আছিল যদিও ইং ১৮২৮ চন ( অনুমানিক ) পৰাই অসম স্বধীন কৰিবৰ বাবে আন্দোলন চলাইছিল। তেওঁ অসমৰ ভৈয়াম অঞ্চলৰ উপৰিও পাহাৰ আঞ্চলতো আন্দোলন সংগঠন কৰিছিল। খামতি , চিফৌ সকলৰ উপৰিও খাছীয়া পাহাৰতো আন্দোলনৰ সংগঠন কৰি গঢ়ি তুলিছিল।গেলেকী , জৱকা , জয়পুৰ , চৰাইদেউ , ধুপাবৰ , দোপদড় , তৰাতলী , মৰিয়নী আদিত ঘাটি পাতি প্ৰশিষণৰ আয়োজন কৰিছিল। পিয়লি ফুকনে হৰনাথ ফুকনৰ সতে খামতি ৰজালৈ দিযা দুখন বিপ্লৱিক চিঠি দুৰ্ভাগ্যক্ৰমে বৃটিছ বিষয়াই গম পাই আৰু নফা পলটিকেল অফিচাৰে খামতি ৰজাক বৰকৈ ধৰাত বিপ্লৱৰ চিঠি দুখন চিঠি দি দিলে। তেতিয়া শদিয়াতেই হৰনাথ পানীফুকনক বৃটিছ পুলিছে বন্দী কৰিলে। লগতে বৃটিছে গোটেই বিপ্লৱৰ আঁচনি ধৰা পেলালে আৰু পিয়লি ফুকনে পলম নকৰি চন ১৯৩০ মাৰ্চৰ ২৫ তাৰিখে বৃটিছৰ খাৰ ঘৰত জুই দি অস্ত্ৰ - শস...
Read more